نیمرخ حسی 2

نیـــــــــــمرخ حســــی 2 
نيمرخ حسي ٢ كامل ترين تست پردازش حسي در دنياست كه از نوزادي تا ١٤ سالگي را در بر ميگيرد.
اين تست در حال حاضر روايي و پايايي در ايران داشته  و بسيار كامل تر نسخه قبلي ان ( شماره ١) ميباشد.

نگارندگان:
* دکتر نوید میرزاخانی
هیئت علمی گروه آموزشی کاردرمانی
دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

* مرجان شهبازی
کارشناس ارشد کاردرمانی

* دکتر مهدی علیزاده
هیئت علمی گروه آموزشی کاردرمانی
دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی ایران
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

جهت مشاهده فهرست کتاب کلیک کنید 

جهت مشاهده و مطالعه بخشی از نمونه کتاب کلیک کنید      
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
کاردرمانی در کشورمان در مقیاس با سایر شاخه های علم پزشکی، تاریخچه ای نسبتا کوتاه دارد. به رغم این تاریخچه کوتاه، اهمیت سرمایه گذاری علمی در این حوزه از علم پزشکی، هیچگاه بر اهالی اندیشه و علمای جامعه پزشکی کشورمان مستور نبوده است.
از زمانیکه انجام پژوهش های علمی در حیطه کاردرمانی کودک و نوجوان در کشورمان به مرور زمان و به همت اساتید و دانشجویان علاقمند به این حوزه نزج گرفته است تاکنون نیاز به تهیه مجموعه ای منسجم و یکپارچه در زمینه پردازش حسی در حیطه کودک و نوجوان جهت کمک به تسهیل فرآیند شکل گیری
پژوهش های بنیادی و کاربردی در این حوزه چشمگیر بوده است. جهت برآورده ساختن این نیاز آزمون "نیمرخ حسی 2" دربرگیرنده مجموعهای از پرسشنامه های استاندارد است که به منظور بررسی وضعیت پردازش حسی افراد 0 تا 81 ساله طراحی و تنظیم شده است. لذا تحقیق حاضر با هدف ترجمه و بررسی
ویژگی های روانسنجی آزمون نیمرخ حسی 2 صورت گرفته است و از آنجا که مرحله نهایی هر پژوهشی نشر و ترجمان دانش بهدست آمده در جامعه است، بر آن شدیم تا ماحصل پژوهش خود را در قالب مجموعه پیش رو به جامعه کاردرمانی ایران معرفی نماییم. امید است با انتشار این اثر در قالب مجموع های که به لحاظ محتوایی ضمن تشریح مبانی نظری این آزمون به بیان کلیه خصایص روانسنجی و نحوه کاربرد ابزار در موقعیت علمی میپردازد، پاسخگوی بخشی از نیازهای روش شناختی طالبان علاقمند به پژوهش در این حیطه از دایره علم کاردرمانی کشورمان باشیم. چنین تلاشی نه تنها تسهیل گر تبدیل ایده های خلاق  و نقادانه اساتید و دانشجویان مشتاق  به پژوهش در حوزه کاردرمانی کودک و نوجوان خواهد بود، همچنین میتواند التیام بخش گسستی باشد که در تلاش های علمی صورت گرفته در این حیطه بین پژوهشگران مشاهده میشود.